Ocha en Ikebana

Vandaag had ik eerst les van Tokuno-san, die weer als altijd mij de grammatica zo goed mogelijk probeerd uit te leggen. Ze is dan wel een beetje verward (ze praat altijd tegen zich zelf, en is erg vergeetachtig), maar ze kan wel erg goed uitleggen. Om eens aan te geven hoe ingewikkeld Japans grammatica is, leg ik uit hoe Japanners 'ik moet ...' zeggen. Je plakt dan achter het werkwoord: ' -na' van de '-nai'-vorm en dan 'kerebanarimasen' of 'kerebaikemasen' of 'kerebadamedesu'. Natuurlijk kan je hierop een stuk of 10 onformele varianten op maken. De '-nai'-vorm maak je door de laatste klank van de stam te veranderen in een 'a' klank, waarachter je de 'nai' plakt. De 'nai' vorm is een onformele varaint op '-masen'. Dit is slechts alleen de tegenwoordige negatieve tijd. De verleden tijd is weer een heel ander verhaal.

Na de ochtend les had ik 'niku-soba' gegeten in het Kaidzu City Hall, waar de aardige mevrouw me weer hartelijk welkom heette (ik begin een vaste klant te worden). Ze is heel aardig. Vorige keer gaf ze me zelf wat chocolade. Dit keer had ik maar voor 350yen gegeten, ongeveer 2 euro 20. Na de lunch ging ik naar Shigemoto-sans huis, die vlak naast de Kaidzuka City Hall staat. Een groot, semi-traditioneel en seme-modern huis. Ook erg rommelig, net ons. Vanaf daar vertrokken we naar de bergen om daar theeceremonie (ocha) en ikebana (flower aranchement).

De theeceremonie zaal was in een heel traditioneel Japans gebouwde kamer: tatamivloer, schuifdeuren, gekalligrafeerde schilderijen en papieren ramen in houten rechthoekjes. Daar zat de theeceremonie club al klaar met allemaal Japanse theeceremonie spullen. Weer was iedereen verbaast dat er in Nederland, Nederlands gesproken wordt. Voor de ceremonie maakte de ceremonie meester twee ikebana stukken en zette die in de theekamer. Toen de ceremonie begon, werd er (zoals verwacht) weer prachtig beleefd en goed doordacht gehandeld. Alles wordt heel zorgvuldig gedaan en elke beweging heeft een betekenis. Toen iedereen zat (op de knieen natuurlijk), kregen we de 'wagashi', Japans snoepwerk, dat er voortreffelijk uitzag en ook zo smaakte. Vervolgens kregen we een voor een de thee, die fel groen in een waardevolle kom geserveerd wordt.

Na de ceremonie heb ik ook een paar keer thee gemaakt, dat veel moeilijker is dat het lijkt. Daarna ging ik ook een ikebana maken. Eerst koos ik de bloemen en takken uit die ik het mooist vond, toen ging ik eerst zelf, zonder enige voorkennis, een ikebana maken. Iedereen vond het er heel mooi uitzien, maar het was geen ikebana. Er zijn allemaal regels hoe je de bloemen indeeld. Zo moeten de bloemen wijzen naar het middelpunt (de 'zon' of de 'vader'). Verder moeten de bloemen en takken samen driehoeken vormen. Daarnaast mag het groen absoluut niet op de zelfde hoogte zitten, je moet groot en klein goed afwisselen, totdan er een balans ontstaat. Tot slot is ruimte en rust een must die niet ontbreken mag.

Het was een hele interessante en leuke dag. In de supermarkt vertelde ik dat ik nog nooit lever op had, en Kazuko-san stelde voor om lever als bijgerecht te eten. Maar het smaakte helemaal niet lekker. Gelukkig had ik nog drie andere bijgerechten, om af te wisselen.