Daarna gingen we in de ijskou (hier en daar lag nog sneeuw) de berg op. In de grootste schoenen die Hiroshi-san had (en toch te klein voor mij :S), dik bekleed met een rugzak vol eten liepen we door de rotspaden naar de top. Het uitzicht was zo mooi! De wind was zo sterk je met het gemak zo het dal in kon waaien. Dat deed wel een beetje zeer aan mijn lenzen, die ik stom genoeg in gedaan had. Maar het uitzicht was zo mooi, zo interessant en zo bijzonder. We hebben een paar uur gelopen over de toppen van de bergen, die vol met stenen en rotsen die ik dankzij mijn aardrijkskunde lessen van Erika kan verklaren :P, iets verder richting het dal is alles begroeid met naaldstruiken en gras, waar hier en daar hele bijzondere bloemen groeide, waar Hiroshi-san helemaal wild over werd. De weg terug liepen we nog even door een bloemen dal, dat een filmset had kunnen zijn voor dartelende lametjes op een Opwekking nummer. Zo mooi!
Eenmaal terug in het dal (10 uur 's ochtends) hebben in een Onsen (Japans hete bron bad) uitgerust. Daarna terug in de auto naar Kishiwada. Onderweg hebben we nog door Takayamashi gereden, een trekpleister voor elke tourist in Japan. Daar hebben we ook ons middageten gegeten. De weg naar Osaka was erg slaapverwekkend, dus ik heb lekker liggen doezelen tot 6 uur s' avonds. Eenmaal thuis hebben we een super traditioneel Japans gerecht gegeten, dat ik veel te sterk vond smaken. Niet lekker, maar wel interessant, zo vond iedereen de Houba Miso er heel lekker uitzien, terwijl ik het vond lijken op iets wat in de WC thuis hoort. Na het avond eten heb ik tot 11 uur in de morgen geslapen.
 |
| Norikura |
