Bonodori en Taikodai

Net als vorig jaar ging ik gisteravond naar een Bonodori. Dat is een Japans festival die in de maanden augustus door heel Japan worden gehouden. Van origine wordt er dan gedanst voor de doden, maar wij (Kazuko-san) en ik gingen naar een gewone Bonodori, die worden gehouden op scholen. Midden op het schoolplein staat een klein torentje, waaruit de muziek (kinderklassieker zoals deze ) komt. Vanuit de toren hangen slingers lampions over het hele schoolplein. Rondom de toren dansen de mensen (veelal basisschool leerlingen), in Yukata, een zomer Kimono. Aan de rand van het plein staan allemaal kraampjes die Japanse snacks verkopen.

De sfeer was heel gezellig, de vrolijke muziek en de vrolijke mensen maakte het erg sfeervol. Kazuko-san wachtte op Kawamura-san. Een andere vriendin van Kazuko-chan pakte opeens mijn hand vast en liep met me naar de midden, waar de mensen danste. Het was wel even wennen, aan de dans pasjes, maar ik heb mee gedanst! Daarna ging ik Yakisoba (een soort bami goreng) halen. De man achter de kraam was heel verbaast dat er een gaijin aan z'n kraam stond :P en ging een heel gesprek aan in het engels, die ik in het Japans probeerde te antwoorden. Ook hij vroeg waar ik vandaan kom. Elke keer als ik dan Orando (Holland) zeg, zeggen al die Japanners: 'Ah! Dank yu!'. Want ze weten allemaal dat ze in Engeland 'Thank you' zeggen en in Duitsland 'Danke', en dat ze (dus) in Nederland 'Dank you' zeggen. Ookal klopt dat niet helemaal (Japanners kunnen onze 'e' in 'je' niet uitspreken), vind ik het wel leuk dat ze dat weten.

Toen ik klaar was met eten kwam Kawamura-san, met haar dochter Aki-chan aangelopen. Aki-chan is ook 18 jaar en studeert engels en russisch. Samen liepen we door het plein en toen stootte een meisje tegen me aan, dus ik zeg: 'sumimasen' (sorry), en zij zei dat ook. Toen ze zag dat ik buitenlander was, schreeuwde ze: 'Oh! I am so sorry!!!' :P, terwijl ik de gene was die 'sumimasen' zei! Aki-chan had zo veel te vertellen, dat we even gingen zitten. Toen kwam een vriend van Aki-chan aangelopen (in Yukata) die ookal zo verbaast was toen hij me zag :P, 'Whoa! Naisu tsu miitsu yu!' (nice to meet you). Ook andere vrienden van Aki-chan waren heel verbaast :P, schijnbaar is een buitenlander op een Bonodori heel ongewoon.

Daarna gingen Kazuko-san en ik naar het Taikodai festival. Taikodai is een festival dat door heel Japan, hier en daar, gehouden wordt. Een Taikodai en een 2 ton zware houten draagbare shrine, versiert met lantarens en houtsnedes. Midden in zitten twee kinderen die op de grote Taiko (trommel) een ritme slaan. Elke wijk heeft er een, en elk jaar wordt er een soort competitie gehouden tussen die wijken. De sterke mannen van de wijk dragen zo'n enorm ding dan de stad rond. Met verbeten gezichten wordt de Taikodai van de ene plek naar de andere plek gedragen. Dat doen ze op het het rimte de Taikodai, want de stappen moet gezamelijk gezet worden, anders kan men over elkaar stuikelen. En dat is levensgevaarlijk. Dus wordt er op het rimte van de Taiko gelopen, terwijl de dragers: 'Hee Yoshaaa!!!', schreeuwen.

Het is heel sfeervol. Overal hoor je het gedrum en de straten zien zwart van mensen. De lichten van de lampions doen het 'm helemaal. Daar wachtte we op Mii-chan. Die een beetje dronken bleek te zijn. Opeens pakte ze me vast en liep ze me met naar de Taikodai van haar wijk. Ze liet me allemaal dingen zien en stelde me voor aan Jan en Alleman. Ze dwong me zelfs om mee te dragen. Eerst twijfelde ik, maar dit is toch wel iets heel unieks. Vandaar dat mijn schouder nu helemaal blauw is :P:S. Het was zo zwaar! Ookal heb ik maar even gedragen, ik was kapot! Zeker omdat ik die dag ookal van 9 tot 5 aan het winkelen was geweest. Desondanks, was het heel leuk.

Thuis was ik meteen in slaap gevallen :P.