Sayonara

De afgelopen heb ik weinig gegedaan. Ook het einde van boek 2 kwam in zicht dus ik heb veel 'free talk' gehad. Ik heb bij Sumi-san nog een keer Yakisoba en Curry Rice gegeten, wat goed smaakte. Gisteren was het de laatste dag en heb ik een Sayonara Party gehad (sayonara = vaarwel). De les daarvoor kreeg ik van Sawada-san, die in Fukuoka gewoond heeft. Ze had allemaal Engelstalige folders mee die haar broer in Kyushu had opgestuurd. Verder gaf ze me nog allemaal plaatselijke snacks, zo aardig! Toen de Sayonara Party begon, waren alle leraren die konden komen, aanwezig. We hebben van 12:30 tot 16:00 onder het genot van sushi en zoetigheid een vaarwel party gehouden. Ik heb een korte speech gehouden en wat souveniers gegeven. Rond 4 uur ruimde we op en was het werkelijke afscheid begonnen. Ik vond het wel jammer of afscheid te nemen van al die aardige mensen. Daarna ging ik nog naar Sumi-san om wat onopengemaakte lekkerijnen te geven die we over hadden.

Toen ik rond 7 uur aankwam stond Karin-chan helemaal opgetogen in een Yukuta, op het punt om weg te gaan. Kazuko-san vroeg of ik mee ging, ik kon dus gelijk weer weg :P. Toen we aankwamen bij het station was het weer overbevolkt met leefdtijdsgenoten in Yukata. Het zag heel gezellig en sfeervol uit. Het stationn stond op 3 hoog, met daaronder een winkelstraat die uitkwam op een straat die overdwars stond op de spoorlijn. Die straat kwam uit op aan de linker kant een groot prachtig Shinto tempelcomplex en op de rechterkant op een enorm park. We liepen eerst naar het tempelcomplex dat volgebouwd was met kraampjes. Bij een enorme hoge ronde brug, de Taikobashi, ontmoette we Karins vriendinnen. Gezamelijk liepen we door de drukte naar het park. Daar heb ik nog bij een kraampje gebakken inkvis op een stokje op :P. Bij het station wachtte we nog op de rest.

In het park was het minder druk. Hier mocht je vuurwerk afsteken. Met een grote club gingen we naar een baseball veld om daar ons vuurwerk af te steken. We hadden veel gekleurde vuurstokjes, sterretjes, vuurwerkpotjes en pijltjes. Het was een gezellige avond. Het was soms wel gevaarlijk, want ze hadden weinig verstand van vuurwerk. Bijna iedereen heeft wel een brandwond opgelopen :P Even hadden we zelfs een vuurwerk oorlogje :o, maar dat is goed afgelopen. Na het vuurwerk gingen we nog met Karin-chan, Tai-kun en Shige-kun naar het festival om onze magen te vullen, met heerlijk eten. Het was erg gezellig. Toen we naar huis gingen rond 11 uur, was de trein nog stamp en stampvol. Het mooiste is dat (bijna) niemand iets zegt, maar dat ongeveer de helft aan het smsen, gamen of een boek aan het lezen is, terwijl dat de andere helft slaapt in de meest onmogelijke houdingen.