Zoë ging natuurlijk weer mee.. En we vertrokken van Haruki om 7:21, bepakt met levensmiddelen, naar Kyoto. Ik had die dag er voor een heel mooi lijstje gemaakt met alles wat we wilde bezoeken, hoe we daar komen en hoe de bus werkt. Het bussysteem is Kyoto is heel goed. Overal komt een bus langs. Voor 500Yen, 3 euro, kan je de hele dag toeren, een geweldige deal. Er is op sommige plekken een Bus Navi te vinden, met daarop de kaart met de bezienswaardigheden, de bussen die er langs rijden, en de routes van die bussen. Heel handig. Maar dan moeten die Bus Navi's wel overal te verkrijgen zijn. Dat was niet zo goed van Kyoto. Helemaal vervelend was dat ik mijn mooie homemade-gids niet kon vinden, daar kwam ik achter terwijl we in de verkeerde trein zaten. Zonder gids geen idee wat we konden doen. En omdat we in de verkeerde trein zaten en ongeveer 20 minuten hadden verloren, konden we ook nog eens de Hankyu trein naar Kyoto missen... Gelukkig viel dit alles mee. Zonder gids kwamen ook op mooie plekjes, en we kwamen maar 20 minuten te laat aan in Kyoto.
Dus, aangekomen in Kyoto, zochten we naar de Bus Navi, niet gevonden, dus ik stapte maar in een willekeurige bus, hopend dat daar een Bus Navi zou zijn. Nee, geen Bus Navi. Zoë begon te piepen over de willekeurige bus, maar ja, wat moet je anders? Terwijl we ergens heen reden (geen idee waar heen), zag ik een Bus met 'Kinkakuji' erop. Ik wist: 'hé, dat is de Gouden Tempel van Kyoto!' We stapten over in de overvolle bus naar de Gouden Tempel. Voor 400Yen konden we naar binnen en liepen we door een prachtige tuin, verstoord door de toeristen (amper Japanners gezien), naar de Kinkakuji. Het is een plaatje gelegen voor een heel mooi meer, terwijl de natuur er om heen 'rust'. Heel bijzonder om in een ansichtkaart lopen. Na dat mooie plekje gingen we verder opzoek naar de Bus Navi, vonden we niet. Wel een grote map van Kyoto en de buslijnen. We besloten lijn 59 te nemen naar Ninnoji.
En deze bus 59 had wel een Bus Navi, wij blij. We liepen Ninnoji in. Geen toeristen! Alle toeristen zijn uitgestapt in de halte er voor. Een grote Zen-steentuin... niet echt boeiend. Ninnoji was heel mooi, gewoon mooi. Niet speciaal of spannend, maar mooi. Grote oude bruine tempels, van bijna vergaan hout, met jaren vakmanschap gemaakt en geverfd, nu verouderd en ten ruste achtergelaten met eeuwen herinneringen. Met de Bus Navi in de hand gingen we naar Arashiyama, een berg met allemaal mooie overgebleven plekjes.
Het was een lange rit, maar wel de moeite waard. Na lunch in een prachtig modern station, liepen eerst langs Tenryu tempel. Weer geen toeristen, heel raar, want het is heel mooi. Een groot park met allemaal oude huizen, vijvers, tempels etc. Dit cliché is heel cliché, maar het is gewoon mooi. Arashiyama lag er pal naast en we liepen naar een rivier (die heel lekker rook :P). De rivier lag tussen twee bergen in, begrensd met een hoge mossige kade. Voor de verandering was er een bijzondere sfeer. We liepen een beetje rond. Er was niet veel tijd om over de beroemde Arashima brug te lopen naar een tempel dorpje. We gingen terug na een korte duik in souvenir winkeltjes naar Kyoto stad en vandaar naar Kiyomizu-dera te gaan.
Vorige keer in Kyoto, tijdens het Gion Matsuri, waren we hiervoor te laat. Nu niet. We liepen de steile souvenir staat door die ons naar de top leidde. Daar lag en plaatje. En het werd steeds mooier. De tempels werden steeds uitgebreider, mooier en kleuriger. Op elke steen kon je wel een goede foto maken. Maar dat was lastig omdat alle stenen bezet waren door toeristen. Voor 300 Yen konden we verder het complex in. Vanuit daar een prachtig gezicht op de stad Kyoto.
Op de terugweg konden we maar een paar winkeltjes in, want we moesten ons haasten voor Fushimi Inari Shine. Die sloot om 5 uur. We moesten van West Kyoto naar Zuid, en het was al 16:15. Er ging maar 1 lijn naar Inari, en die om die lijn te pakken moesten we om rijden. Dus we besloten de bus te pakken die dichtbij die lijn stopt, en dan naar die lijn te lopen. We kwamen 16:37 bij die busstop aan, en we liepen door naar die ene lijn. Toen we 5 minuten later bij de busstop van lijn 5 aan kwamen rennen, bleek er maar 1 bus per uur te rijden. De laatste bus was 16:37... De volgende om 17:37. We waren te laat.
Diep teleur gesteld gingen we terug om verder te winkelen in de souvenirstaten. Toen die sloten om 6 uur, waren we van plan avond te eten. Maar omdat ik mijn gids was vergeten met een leuk eetstraatje (Pontocho), moesten we maar ergens anders dineren. We stopte de bus toen een lekker tentje voorbij kwam zweven en daar hebben we heerlijk gegeten (ook al stonk het restaurant vreselijk). Met volle buik terug naar Haruki (de terugreis was gek genoeg veel duurder :S). Om 10 uur was ik thuis. We hadden heel veel teleurstellingen gehad, maar het was wel een hele hele mooie dag (en duur XD).
____
Link naar het album van Kyoto:
