We (Zoë en ik) gingen weer met Sumi-san. Op de heenweg (2 uur) vooral genoten van het uitzicht: het platteland. Dat is zo anders dan het Nederlandse: bergen, rijstvelden, huizen met hele bijzondere daken en bamboebossen. Aangekomen aan de voet, met de kabelbaan omhoog. Ik stond voor het voorste raam, dus mooi uitzicht. Op het ingang bord stond heel trots: World Heritage. Daarna met de bus door de stad (bestaand uit oude tempels en huizen) getoerd naar de Boss Temple. De über tempel, zeg maar. Die heel oud en heel mooi was. Ik kan wel beschrijven, maar foto's zeggen meer dan 1000 woorden.
Daarna gingen we naar een enorm kerkhof. Een heel duur, groot en speciaal kerkhof. Bestaand uit: hele grote oude mossige bomen, overpopulatie van gedenkstenen, torii en beelden en muggen. Gewoon bijzonder om daar rond te lopen. Toen was het alweer tijd om terug te gaan... :(
___
Link naar het album van Koyasan: