Na een korte maar prima nacht in een gewoon bed (ik heb eigen slaapkamer met ingebouwde badkamer). Was ik al vroeg wakker... jet-lag? 's Ochtends heb ik door gebracht door het huis te verkennen, met familie praten. Lekker rustig aan dus.
's Middags zijn we in de grote binnenstad gegaan van Osaka. Met de trein 25 minuten verderop. Echt in de typisch Japanse trein, deze is: schoon, overvol, veel staan plaatsen en heel veel reclame. Toen we aankwamen gingen we Namba binnen. Het shopping district. Zo veel winkels! Echt de overtreffende trap van de Nederlandse winkel 'wijken'. Van alles is veel. De winkels waren hoog en klein, erg kleurig en druk. Osaka Namba heeft bepaalde 'symbolen', zoals de Dom in Utrecht. Maar Osaka heeft er heel veel. Een enorme fugu (kogelvis) beeld, een enorm reclame bord met een rennende man van het merk Glico (ijs en koekmerk) en een pop in Amerikaanse kleding die trommelt, dit figuur is van een restaurant uit 1950. En nog veel meer... Maar even over die pop, dat restaurant was toen in de jaren '50 erg uniek. In die tijd had een restaurant meestal maar 1 of 2 gerechten, meer niet. Maar dit restaurant combineerde alles. Toen uniek, nu niet meer, het restaurant gaat sluiten. Daarom was het gisteren de laatste dag van dat trommelende mannetje. Overal op de Japanse TV was het te zien. Er stonden overal camera's, misschien ben ik wel gefilmd.
Verder ogen uit gekeken natuurlijk. Naar al die winkels en hun lekkers, zoals konkiri ijs. Dat is een blok ijs, dat geschaafd wordt en daarover heen wordt siroop geschonken. Erg fris en verkoelend, en lekker! Verder vielen de jongeren op. Alles is in de overtreffende trap. Hele lage afzakbroeken, hele korte rokjes, heel veel make-up en hele drukke kleding. Erg leuk om te zien. Ookal heb ik het gevoel dat ik behoorlijk voor gek loop met mijn Westerse simpele kleding.
De avond had ik gevuld met hako-zushi (sushi in blokvorm) en winkelen in een supermarkt. Met de gekste dingen. Van hele kleine trosjes bananen tot hele kleine gupjes in plastic zakken (gedroogde guppies). En toch heeft al het eten tot nu wel heerlijk gesmaakt. Alleen mijn stofwisseling het zwaar te verduren. Het eten is niet calorierijk en heel makkelijk te verteren, honger en dorst heb ik wel vaak. Volgens mij val ik af. Aan de hitte ben ik nu gewend. Als je het over je heen laat lopen, en je er bij neerlegt is het prima. Regenseizoen is bijna over, dus van regenachtige 35 graden gaan we naar een zonnige (en dus drogere) 35 graden.
Link naar het album van Dotonburi:
