Michan

Na een prima nacht, en alweer een lekker ontbijt (geroosterd brood (dik wit brood), ham en sla), ging ik tennissen met mijn gastmoeder. Zij zit op een tennisclub ergens verderop, dus we gingen met de fiets. Ik had er zin in. Fietsen door dat gezellige Osaka, druk en kleurrijk, leek me heel leuk. Maar, mijn fiets was erg klein en behoorlijk kapot, na oefening bleek het geen probleem. Verder moet je weten dat in Japan rijden ze als in Engeland, er zijn geen fietspaden, in de kleine steegjes rijd men hard, en de voetgangers lopen ook op de zelfde weg waar de fietsers en auto's rijden. Kortom: erg gevaarlijk. Dus veel tijd had ik niet kunnen besteden aan het rustig rond fietsen en de buurt verkennen. En m'n gastmoeder maar lachen over mijn voorzichtigheid :P.

Dus we kwamen aan op het tennisveld. Iedereen opkijken, Kazuko gelijk dingen uitleggen aan haar tennismaatjes en met weinig Engels konden we goed communiceren. Dat was erg leuk. Een 58-jarige vrouw, genaamd Michan, was de coach en hielp me met tennis. Ze was heel erg aardig. Natuurlijk deed ik alles fout. Verder was het wel leuk. Daarna gingen we dingen bekijken. Michan was onze gids en Zoë (de nederlandse YFU student die net als ik zomerprogramma volgt) was er ook, samen met haar gastmoeder (goede vriendin van Kazuko). We kwamen bij een hele mooie shrine en oude huizen. Het lag in een wijk met veel oude mooie huizen. We hebben er een paar bezocht. Michan kende veel mensen, dus ik ben ook bij mensen geweest die werkelijk wonen in zo'n oud mooi huis. Erg mooi allemaal. papieren ramen, veel hout, tatami-matten (bamboe) en veel decoratie. Ze zijn erg gastvrij hier. Verder heb ik udon gegeten, dikke noodle soep (lekker!).

En zijn we naar hele mooie oude tempels geweest. Zo sfeervol allemaal. Moeilijk om uit te leggen. Het is gewoon mooi. De gastmoeder van Zoë ging weg en na wat meer sighseeing zijn we het Danjiri-museum in gegaan. Michan ging weg. Danjiri is een festival. Zoek maar op op wikipedia. Erg sfeervol en ik kan niet wachten om de oefening te zien van dit festival ergens eind juli, de echte dag is in september, dus dan ben ik al weg... :( (maar ik ga wel naar een ander groot festival, Tenjirin Matsuri). De dag van oefening is ook leuk. In iedergeval, in het museum waren de muzikanten aan het oefenen. 17 jarige jongens bespelen altijd het grote drum, kleinere drum en een soort klok of de fluit. Ik mocht ook oefenen. Wat een kabaal! Maar erg sfeervol en heel leuk.

Daarna naar het kasteel van Kishiwada. Een prachtig gezicht en op het dak een geweldig uitzicht op Osaka. Daarna gingen we Zoë 'afleveren'. En was het alweer etenstijd. Okonomiyaki (wiki?) gegeten en alweer smaakte het heerlijk. Verder veel kletsen en tv kijken. Morgen naar school... ik ben best nerveus... dus nu lekker slapen...

Oyasumi nasai (wel te ruste)