Het zanderige zij weggetje dat naar bovenliep was het begin van 5 kilometer klimmen. Op het platgelopen zand, natte rotsen en wortels klommen we omhoog. We liepen langs een beekje dat af en toe prachtige plaatjes opleverde. Vergezeld door enorme mossige bomen die stijl lang de weg om ons neer keken. Zoë had wel wat moeite met de klim, maar ik vond het geweldig. Af en toe wisselde we wat woorden met Hiroshi en Keikeo, maar ik te afgeleid door de omgeving. De prachtige natuur, het frisse water en niet te vergeten de geur van het bos waren onvergetelijk.
Op de top lag de Onsen (heet bronwater bad), waar we zouden relaxen. Ik was gewaarschuwd dat het water heel heet zou zijn. Dus na uitgekleed te zijn liep ik het water in... HEET! 50 graden of zo, niet te doen. Eerst wennen dan maar met de douche, maar daarna hield ik het maar 10 minuten uit in die kookpot. Maar dat scheen normaal te zijn... Ach, weer iets ervaren. Na een glas met ijs koffie bij het prachtige uitzicht in het restaurant van de Onsen, gingen we met de ropeway terug de auto.
Een hele mooie dag.
___
Link naar het album van Kongosan:
