maandag 7 juli 2008

First report: de aankomst.

Nadat we om 6 uur aankwamen op schiphol, als laatste natuurlijk. Stond de directeur van YFU al te wachten op ons. Hij wilde direct inchecken, maar nadat de koffers op de band verdwenen, wilde hij ook al ons naar de gate toe brengen. Dat kon niet, omdat mijn broer de souvenirs nog mee moest brengen. Ik had souvenirs besteld, maar die kwamen maar niet aan. Dat bedrijf was gevestigd in Amsterdam, waar Floris woont (dus de souvenirs gingen dan maar naar hem). Dus we bleven nog lekker kletsen bij ingang E19. Toen alles in orde was begon het avonduur.

De reis ging prima, ik had raam plaats en ik had en stoel naast me vrij. Het eten was echt heerlijk, en naast het mooie uitzicht (zo nu en dan), keek ik flims, luisterde in muziek, keek voor de uit, of zat te kletsen. Slapen ging niet... Na 10,5 uur kwamen we (eindelijk!), in Narita Tokyo aan. Daar werd ik opgewacht door de YFU staff. Vanaf daar ging ik met de bus door Tokyo om in het andere vliegveld te arriveren, met Zoë, die ook naar Osaka ging. Haneda Airport. Vanaf daar zou ik naar Kansai Airport gaan, dat ik Osaka ligt. Een uur en 15 minuten vliegen. Op Haneda bleef ik met de begeleidster 2 uur rond hangen, we kochten wat (Japanse Anko Mochi: gestampte rijst (egaal), dat heel plakkerig is en zoet met zoete rode Anko er op, smaakte een beetje als plakkerige marsepein, met een hele lekkere bijsmaak) verder bekeken we het immense airport gebouw en gingen daarna inchecken. Na een warme zweterige en minder comfortabele vlucht, kwamen we aan. Waar Zoë's en mijn gastgezin, compleet met YFu begeleiders, op ons stonden te wachten. Toen de reis door de stad en daarna in het huis van familie Kosaka.

Een enorm huis, vlak bij het winkel gedeelte in een typisch Japanse wijk, verblijf ik. Heerlijk eten, leuke gast ouders... alleen erg warm! Ze eten heel gezond. Ondanks de hitte moet niet zeuren, het is hier heel leuk. Ik zit hier achter een vreemde apple pc, dus veel en snel bloggen gaat niet. Maar als ik tijd heb, kun je meer verwachten.

Baii baii
Derk