In de echte Danjiri gaan alle Floats oppad, de dragers trekken en rennen zo hard al ze kunnen en iedereen rent er achter aan. Terwijl er keihard wordt gesjeest word er luid getrommeld en geschreeuwd. Bij de bochten moet er opgepast worden. Het gebeurt vaak dat een float tegen een huis in elkaar knalt. Ook kan het voorkomen dat de danser van het dak valt of tegen stroomdraden komt. Er worden zelf mensen overreden. Elk jaar zijn er wel een paar dood. Het is dus erg indrukwekkend en thrilling. Deze trail ging dan niet voordurend heel hard, maar het was toch heel vet.
Overal waren mensen toen we aankwamen bij het begin punt. Het was verassend druk. Toen de Float weg sjeesde wilde ik foto's maken. Maar mijn camera deed het niet goed (batterijen leeg om de 10 minuten, 1 minuut wachttijd om een foto te maken etc) dus veel mooie foto's heb ik niet. Toen de Float weg was gingen we met Zoë en Junko naar het volgende Float. Zo hebben we er een paar bezocht. Elke keer kwam de nieuwe Float en begroette de ander. Zo mooi! Toen zijn we even een pauze gaan houden en gingen we weer naar een de volgende Float en deden we dit keer mee. We rende er achter aan met alle anderen terwijl de drums en geschreeuw de oren binnen vlogen. Heel machtig. Ken mijn gastbroer (19) is in het echte Danjiri een drager. Samen met hem gingen we er achter aan. Toen raakte we ze langzaam kwijt en was het het festival (Matsuri) toch al bijna afgelopen. We gingen nog even langs een vriendin van Junko waar ik ook nog eens een eigen happi kreeg! Ik blij. Toen zijn we bij de afsluiting geweest en naar huis gegaan. Junko had mijn shodo (kalligrafie) schilderijen gezien en gaf mij daarom een shodo set. Ik heb haar natuurlijk uitgebreid bedankt daarvoor.
Volgende festival (matsuri) is vanavond: o-bon.
____
Link van het ablum van Danjiri:
